Zgodnie z ustawą o repatriacji z dnia 9 listopada 2000 roku o repatriacji (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1105) repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową poprzez:
- zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, nie więcej niż równowartość dwukrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia umowy,
- zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na:
- utworzenie stanowiska pracy,
- przeszkolenie repatrianta
- wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenie społeczne.
Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową można dokonać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.
Zwrot części kosztów poniesionych przez pracodawcę na przeszkolenie repatrianta, wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenie społeczne oraz utworzenie stanowiska pracy następuje na podstawie umowy zawartej pomiędzy pracodawcą a starostą.
Wniosek złożony przez pracodawcę musi zawierać:
- Wniosek wraz z uzasadnieniem określającym poszczególne formy aktywizacji, w odniesieniu do których pracodawca wnioskuje o zwrot części poniesionych kosztów, tj.
- utworzenie stanowiska pracy,
- przeszkolenie repatrianta,
- wynagrodzenie, nagrody i składki na ubezpieczenie społeczne. - Dokument potwierdzający nawiązanie z repatriantem stosunku pracy na co najmniej 24 miesiące.
- Oryginały dokumentów potwierdzających faktycznie poniesione koszty np. faktury, rachunki, listy płac, itp.
- Dokument poświadczenia obywatelstwa polskiego repatrianta.
- Zaświadczenia o niezaleganiu przez pracodawcę w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy lub na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
- Pozytywną opinię doradcy zawodowego powiatowego urzędu pracy o predyspozycji repatrianta do wykonywania pracy, w związku z którą może nastąpić zwrot kosztów.
- W przypadku zwrotu kosztów przeszkolenia - opracowany przez pracodawcę program przeszkolenia repatrianta.
- Oświadczenie repatrianta o dotychczas otrzymanej pomocy w ramach aktywizacji zawodowej repatriantów.
Warunkiem zwrotu kosztów jest zatrudnienie repatrianta przez co najmniej 24 miesięcy. Zwrot kosztów obejmuje koszty do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, w okresie miesięcznym, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.
Starosta nie może zawrzeć umowy z pracodawcą jeżeli:
- pracodawca ma zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy lub na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
- pracodawca nie dotrzymał warunków innych umów zawartych z organami zatrudnienia,
- doradca zawodowy powiatowego urzędu pracy wydał negatywną opinię o predyspozycji repatrianta do wykonywania pracy, w związku z którą może nastąpić zwrot kosztów.
Zawarta z pracodawcą umowa powinna określać w szczególności:
- sposób zwrotu kosztów,
- zasady wypłacania i wysokość zwracanej kwoty,
- prawa i obowiązki stron umowy w tym:
- uprawnienia starosty do kontroli pracodawcy w zakresie prawidłowości prowadzenia aktywizacji zawodowej repatrianta.
Wniosek o udzielenie dotacji celowej na aktywizację zawodową repatriantów starosta składa do właściwego wojewody w terminie do 120 dni od dnia podpisania umowy z pracodawcą, nie później jednak niż do 10 września roku budżetowego - § 7 rozporządzenia.
Formy aktywizacji zawodowej finansowe są wypłacane w formie dotacji celowej ze środków wyodrębnionych na te zadania w budżetach wojewodów.
Zwrot części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych
